Diego El Cigala ή ... πες τα παληκάρι μου!

Τί λέει λοιπόν ο Diego El Cigala σε όσους τον κατηγορούν ότι "μπασταρδεύει" και "ξεπουλά" το flamenco, ερμηνεύοντας κουβανέζικα boleros;

" Όσοι έχουν γεννηθεί gitanos όπως εγώ, το flamenco το έχουν μέσα τους, το κουβαλούν σε ό,τι και να κάνουν. Είμαι ο ίδιος flamenco".

Ποιός ξέρει τί κριτικές θα ακολουθήσουν τώρα το Dos Lágrimas, το cd που κυκλοφορεί από ώρα σε ώρα, σαν συνέχεια του Lágrimas Negras (που "τσάκισε" βέβαια τις παγκόσμιες αγορές, βραβεία, κλπ κλπ)...

Αλλά και ποιός νοιάζεται τελικά; Όταν η μουσική "μιλά" στην καρδιά του κόσμου, ό,τι και να λένε οι "ειδικοί" δεν έχει και ιδιαίτερη σημασία για άλλους, πέραν των ιδίων.

Και όπως λέει και ο -υπέροχα "διασκεδαστής"- Diego...
"Όταν κάτι το ψάχνεις πολύ, δε το βρίσκεις! Το αντίθετο συμβαίνει, το πιστεύω ακράδαντα, το πεπρωμένο, η ζωή, η σκληρή προσπάθεια, κάποια στιγμή θα σου το φέρουν μπροστά σου. Αλλιώς δεν γίνεται... Ναι... θέλω να αφήσω ένα σπόρο. Θέλω να μιλούν για το έργο μου... για το καλό ή για το κακό. Οκ, θα προτιμούσα για το καλό, αν είναι δυνατό, χαχα!"