Soul-ería από τον Pitingo

Πριν λίγες μέρες κυκλοφόρησε στην Ισπανία από την Universal το δεύτερο cd του Antonio Álvarez, γνωστού στους aficcionados του flamenco ως Pitingo, της γενιάς των Habichuela.

Soulería ο τίτλος, που δηλώνει ένα συναπάντημα του flamenco και της bulería με την soul, στο δρόμο των μουσικών συνδυασμών που χάραξε ο Enrique Morente και συνεχίζουν σήμερα οι της νέας γενιάς, όπως ο Diego El Cigala, ο Argángel, ο Niño Josele και τώρα ο Pitingo.

Το flamenco puro είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο στην κατανόηση μουσικό άκουσμα για όσους δεν έχουν ασχοληθεί ιδιαίτερα με το είδος και τον πολιτισμό που φέρνει στις φλέβες του, αλλά μιας και ζούμε στην εποχή του fusión, αποτελεί μια εξαιρετική βάση για να μπορέσουν οι Ισπανοί καλλιτέχνες να προσθέσουν άλλα παγκόσμια μουσικά στοιχεία, που θα τους βοηθήσουν να γίνουν γνωστοί και να περάσουν τη δουλειά τους στο ευρύ διεθνές κοινό.

Σε μια ελαφρά υπερβολική δήλωση, ο Pitingo -που έχει κληρονομήσει αυτό το παρατσούκλι που σημαίνει φαντασμένος από τον παππού του- ισχυρίζεται ότι με τη συγκεκριμένα δουλειά νοιώθει ότι "los gitanos son los dueños del ritmo" (οι τσιγγάνοι είναι τα αφεντικά του ρυθμού), μιας και "nosotros aprendemos cualquier ritmo, pero a la gente le cuesta aprender los nuestros" (εμείς μαθαίνουμε οποιοδήποτε ρυθμό, ενώ ο κόσμος δυσκολεύεται να μάθει τους δικούς μας).

Στην Soulería του, μαζί με τον Juan Carmona και την χορωδία του gospel The London Community, μας θυμίζουν κάποια από τα μουσικά θέματα που έχουν γίνει μεγάλες παγκόσμιες επιτυχίες από τους "κλασσικούς" της soul, όπως η Aretha Franklin, ο Louis Amstrong και ο Ray Charles. Μερικά από τα τραγούδια είναι της Roberta Flack το Killing me softly, των Beatles το Yesterday, των Boyz II Men το πολύ όμορφο Me rindo ante ti και η Gwendolyne του Julio Iglesias.



Pitingo - Soulería - Killing me softly

Videos.abc.es