Τα πυροτεχνήματα απαραίτητο συνοδευτικό της ξεφτίλας που συμβαίνει κάθε χρόνο τέτοιες μέρες στη γειτονιά μου.
Κάθε συνδυασμός στην προεκλογική περίοδο στους δήμους Ν.Φ. και Ν.Χ. τάζει "αλλαγή" στον τρόπο εορτασμού της Πρωτομαγιάς.
Τελικά, τα τελευταία 25 χρόνια, σώβρακα και πιατόπανα είναι η ατραξιόν των ημερών στα τσαντήρια που στήνονται στην κεντρική λεωφόρο. Συνοδευόμενα από το απαράμιλλο άρωμα όχι των λουλουδιών, αλλά της τσίκνας.
Από "αλλαγή" χορτάσαμε και φέτος.
Συγχαρητήρια! Και του Χρόνου!
16 comments:
Απ'οτι εμαθα χθες στη Φιλαδελφια ειχε παρα πολυ κοσμο!!!!
Kαλό μήνα χουανίτα!!
Καλό μήνα και μη συγχύζεσαι. Τέτοια μας πρέπουν.
Καλό μήνα!
Θυμάμαι, είχα μόνο τα πρώτα δύο παιδιά μικρά, που είχαμε την ιδέα να έλθουμε για πρωτομαγιά στη Φιλαδέλφεια. Ευτυχώς ψάχνοντας για παρκάρισμα βρεθήκαμε μακριά από το εορταστικό πλήθος, σε μιαν άγνωστη πλατέα. Εκεί προτιμήσαμε και καθίσαμε σε ένα μεζεδοπωλείο με πολύ ωραίες σπεσιαλιτέ!. Οσο και να ψάξαμε μετά να το ξαναβρούμε δεν κατέστη δυνατόν, γιατί κανείς δεν σκέφτηκε να κρατήσει το όνομα!!
Καλό Μήνα σε όλους!
Μέχρι πριν μια 20ετία, ήταν διαφορετικά τα πράγματα.
Υπήρχαν πολιτικά μηνύματα, πολιτικά περίπτερα, πολλά λουλούδια, λούνα παρκ, ο διάσημος "γορίλλας", μια ατμόσφαιρα εορταστική που συνδύαζε την Άνοιξη, την Εργατική Πρωτομαγιά και μια χαρούμενη βόλτα για την οικογένεια.
Τώρα πια είναι μια θλίψη, ένα παζάρι της κακιάς ώρας, βρώμα και δυσωδία. Και βέβαια κλείνουν οι δρόμοι και οι προσβάσεις για τα σπίτια μας σε μεγάλη απόσταση, οπότε αν θέλουμε να ξεμυτήσουμε, πρέπει υποχρεωτικά να "τσικνιστούμε", να στριμωχτούμε, να ταλαιπωρηθούμε.
Κάτι έγινε φέτος με την Φιλαδέλφεια, λείπαμε και δεν μπόρεσα να μάθω τι συνέβη στις αρχές της εβδομάδας, πάντως ήταν γεμάτη ΜΑΤ η περιοχή και υπήρχε ένα μαύρο πανό κατάληψης στον Δήμο, όπου κατηγορούσαν τον Δήμαρχο. Μάλλον εκείνος δεν έδωσε άδειες σε μικροπωλητές και τελικά αφού πλακώθηκαν με τα ΜΑΤ, έστησαν από μόνοι τους τα τσαντήρια και ο Δήμος δεν εισέπραξε καν τα χρήματα για το ενοίκιο. Αλλά δεν είμαι απολύτως βέβαιη ακόμα για το τι συνέβηκε, δεν έχω διασταυρώσει τις πληροφορίες μου.
Καλό μήνα! Πάντως οι φωτό σου είναι φανταστικές!
Κατά τα λοιπά... θλίψη με πιάνει γιατί κάποτε τα ανθεστήρια των Δήμων ήταν μια μαγεία. Κι οι Πρωτομαγιές μοσχοβολούσαν κυριολεκτικά. Τώρα... όσοι τα αναπολούμε, είμαστε γραφικοί.
Κι εδώ πανηγύρια είχαν εχθές... κοψίδια, τσίκνα και άντε γεια... το μόνο που τους σώζει εδώ είναι η φύση που είναι όνειρο και η φροντίδα να είναι όλα άψογα και μοσχοβολιστά. Οπότε προσπερνάς την τσίκνα και πας στον κήπο που είναι παράδεισος.
Πάντως τα πυροτεχνήματα τα είδαμε και στην Πεύκη!!!
Καλό μήνα και μακάρι του χρόνου να αλλάξει το σκηνικό προς το καλύτερο!
καλό μήνα να έχεις!!
οι φωτό είναι τέλειες... ζηλεύω πολύ...!!
φιλάκια!
Τα πυροτεχνηματα ειναι παντα ομορφα.
Με την Πρωτομαγια τι σχεση εχουν ποτε δεν το καταλαβα.
Α μη μελαγχολουμε...
Καλο μας Μαη
Μαριάννα μου, αυτοί οι κήποι που υπάρχουν εκτός, είναι αυτό που ζηλεύω περισσότερο τελικά. Τα φροντισμένα τεράστια υπέροχα πάρκα ακόμα και στις μεγαλουπόλεις, τα παρτέρια γεμάτα πάντα από φρέσκα λουλούδια, τα αλσίλια...
Στην Τοσκάνη "πρασίνισε" το μάτι μας, για να γυρίσουμε και να πέσουμε στο βρωμερό παζάρι. Είχε και εκεί μια από τα ίδια στην Φλωρεντία, αλλά ήταν μόνο ένα μικρό κομμάτι της εικόνας.
Τελικά, απότομη η επιστροφή στην πραγματικότητα.
GASTONAKOOOOOOOOOO!!!!!!!
Πώς κατάφερες και ξεπέρασες τους φραγμούς του συστήματος και μπήκες σε μπλογκ; Είσαι θηρίο!
Καλό μήνα Ζαχαρούλα!
Έχει μία επιλογή για πυροτεχνήματα η μηχανή μου, που αποφάσισα να χρησιμοποιήσω κάπως καθυστερημένα.
Φαραόνα, έχεις δίκιο, ας μην μελαγχολούμε. Χθες ευτυχώς όλα τέλεισαν, καθαρίστηκαν και οι ταλαιπωρημένοι δρόμοι, οπότε πάει και αυτό.
Ζεις σε ένα ονειρεμένο περιβάλλον και είσαι πολύ τυχερή. Θα μου πεις, επιλογές είναι αυτές... αλλά ας όψεται η επαγγελματική αποκατάσταση που μας κράτησε εδώ.
Πάντως όποιος δει τις φωτογραφίες σου, δύσκολα θα τις συνδυάσει με μια θλιβερή ατραξιόν;-)
(έχει άραγε και η μηχανή μου τέτοια επιλόγή??)
Ευτυχώς που το πανηγυράκι δεν κρατάει πολύ, γιατί πέραν της κακογουστιάς, είναι πραγματικά και μεγάλη ταλαιπωρία για όσους μένουμε κοντά.
Jua τέλειες η φωτό! Τη μάθαμε βλέπω τη μηχανή! Πές μας και μας τι σέτινγκ χρειάζεται!
Οι δικές μου αναμνήσεις από το εν λόγω συμβάν, προ...30ετίας! είναι τέλειες, λούνα παρκ, μαλλί της γριάς, γλυφιτζούρια κοκκοράκια, αυτές οι καρτέλες που στριφογυρνάνε και ρίχνεις χρώμα και κάνεις πίνακα, η πρώτη μου κασέτα (Γρανίτα από λεμόνι νο2:), Κανάκης, αααχ! Να μη ζηλεύω πια δηλαδή?
Ελενάκι, και ο καλός σου την πάτησε με το αυτοκίνητο εκείνες τις ημέρες, οπότε καταλαβαίνεις... ευτυχώς πλέον κρατά λίγο όλο αυτό. Υπήρχε εποχή που ήμασταν πολιορκημένοι για 1 εβδομάδα, οι φαεινές ιδέες πρώην δήμαρχου της Ν.Φ.
Heart, κράτα τις όμορφες αναμνήσεις και να χαίρεσαι που αυτό το χάλι δεν το ζεις, ώστε να μπορείς να διαφυλάξεις εκείνες τις στιγμές. Το λούνα παρκ στο τρίγωνο και το μαλλί της γριάς ήταν και για μένα οι πιο φωτεινές στιγμές. Και τα τριαντάφυλλα που "βουτάγαμε" από τους γύρω κήπους, πηγαίνοντας προς το πανηγύρι με τα ξαδέρφια μου.
Post a Comment