Ella και σε ελληνική διασκευή!

Στο flash διάβασα πρόσφατα για τα Audio Books, που έχει φέρει στην Ελλάδα η εκδοτική εταιρεία Pathos Publishing. Τα βιβλία πλέον "ακούγονται" αντί να διαβάζονται. Είναι ένας διαφορετικός τρόπος προσέγγισης, που μάλλον προς το παρόν θα με άφηνε αδιάφορη, αν δεν είχε πέσει το μάτι μου στο ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΕΝΟΣ ΕΥΑΙΣΘΗΤΟΥ KILLER του Luis Sepúlveda.

Διαβάζω στο site ότι "πρόκειται για μια πολυφωνικά ηχογραφημένη παραγωγή στην ελληνική γλώσσα, με πολύ προσεγμένο Sound Design και μουσική υπόκρουση σε Noir Jazz διάθεση των δεκαετιών του 50 και 60 και σύνθεση του Τάσου Μακρυγιάννη. Σημειώνουμε το τραγούδι «Ella» (μτφ. «Εκείνη») του δημοφιλή μεξικάνου τραγουδιστή και ηθοποιού Pedro Infante, όπως και την ενδιαφέρουσα διασκευή αυτού σε ερμηνεία του Νίκου Πολυμέρου."

Το Ella έχει τραγουδιστεί από διάσημους Λατινοαμερικάνους καλλιτέχνες και ανήκει σε ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά είδη της μεξικάνικης μουσικής, την canción ranchera. Συνθέτης και στιχουργός του ο σπουδαιότερος ίσως εκπρόσωπος -παγκοσμίως- του είδους, ο José Alfredo Jiménez, που στο πρόσωπό του μετουσιώνονται ένας θρύλος, μια εποχή και ένας πολιτισμός που αποτελούν πλέον αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του Μεξικό.

Ella
José Alfredo Jiménez

Me cansé de rogarle,
me cansé de decirle
que yo sin ella
de pena muero...
No queria escucharme...
si sus labios se abrieron
fué pa' decirme...
ya no te quiero.

Yo sentí que mi vida
se perdía en un abismo
profundo y negro
como mi suerte...
quise hallar el olvido
al "estilo Jalisco"
pero aquellos mariachis
y aquel tequila
me hicieron llorar.

Me cansé de rogarle...
con el llanto en los ojos
alcé mi copa
y brindé...por ella...
no podía despreciarme,
era el último brindis
de un bohemio...
por una reina.

Los mariachis callaron...
de mi mano, sin fuerza,
cayó mi copa
sin darme cuenta...
ella quiso quedarse
cuando vio mi tristeza.
pero ya estaba escrito
que aquella noche
perdiera su amor.

Θα ήθελα να ακούσω και την ελληνική διασκευή του Ella. Δεν μπορώ να φανταστώ την ελληνική μεταφορά μιας καντίνας στην Condesa του Distrito Federal θολωμένης από τον καπνό και ποτισμένης με το άρωμα της τεκίλας, όπου ένας μάτσο με κατεστραμμένο από τις καταχρήσεις συκώτι γρατζουνώντας μια κιθάρα σιγοκλαίει για την χαμένη αγάπη του, αλλά όπως και να έχει, ακούγεται σαν ένα ενδιαφέρον τόλμημα.