Me cansé de rogarle - Κουράστηκα να την ικετεύω

"... Bueno, muchachos, se acabó la tristeza..."

Me cansé de rogarle,
me cansé de decirle
que yo sin ella
de pena muero.
No quería escucharme
si sus labios se abrieron
fue pa' decirme
ya no te quiero.

Yo sentí que mi vida
se perdía en un abismo
profundo y negro
como mi suerte.
Quise hallar el olvido
al "estilo Jalisco"
pero aquellos mariachis
y aquel tequila
me hicieron llorar.

Me cansé de rogarle
con el llanto en los ojos
alcé mi copa
y brindé por ella.
No podía despreciarme,
era el último brindis
de un bohemio
con una reina.

Los mariachis callaron
de mi mano, sin fuerza,
cayó mi copa
sin darme cuenta.
Ella quizo quedarse
cuando vió mi tristeza.
Pero ya estaba escrito
que aquella noche
perdiera su amor.
 

Κουράστηκα να την ικετεύω
κουράστηκα να της λέω
ότι χωρίς εκείνη
πεθαίνω από θλίψη.
Δεν ήθελε πια να με ακούσει
και όταν άνοιγε το στόμα της
ήταν για να μου πει
"δεν σ' αγαπώ πια".

Ένοιωσα ότι η ζωή μου
χανόταν σε μια άβυσσο
τόσο βαθιά και σκοτεινή
όσο η τύχη μου.
Θέλησα να βρω την λησμονιά
πνίγοντας τον πόνο στο πιοτό
αλλά εκείνοι οι μαριάτσις
και εκείνη η τεκίλα
με έκαναν να κλαίω.

Κουράστηκα να την ικετεύω
με τα μάτια γεμάτα δάκρυα σήκωσα το ποτήρι μου
και ήπια στην υγειά της.
Δεν θα μπορούσε να με περιφρονήσει
ήταν η τελευταία πρόποση
ενός μποέμ
σε μια βασίλισσα.

Οι μαριάτσις σώπασαν
από το χέρι μου, χωρίς πια δύναμη,
μου έπεσε το ποτήρι
χωρίς να το αντιληφθώ.
Αυτή θέλησε να μείνει
όταν είδε την θλίψη μου.
Όμως, ήταν ήδη γραφτό
ότι εκείνη την νύχτα
θα έχανα την αγάπη της.