Τα άτιμα τα δένδρα, δεν μπορείς να τα κάνεις ζάφτι με τίποτα.
Πότε επιτέλους θα καταφέρουμε να τα εξαφανίσουμε όλα από την ένδοξη ελληνική γη μας;
Σαν χιλιοπαιγμένη κασέττα κάθε καλοκαίρι... πύρινος κλοιός, φλόγες, καταστροφή, δυστυχία, μικροπολιτική, βλακεία ... στάχτη και μπούρμπερη.
Αυτή είναι η Ελλάδα.
Όσο πιο μακρυά μπορεί κανείς να τρέξει, τόσο καλύτερα.
6 comments:
Ναι ρε 'συ, τα καις, τα κόβεις, τα ξεκωλώνεις και αυτά εκεί... μια μανία να φυτρώνουν εκεί που δε τα σπέρνεις....
Καλημέρα Χουανίτα
Τα βλέπω στην τιβι.
Εχεις πολύ δίκιο. Απο το 1821 μέχρι σήμερα, η ιστορία μας είναι γεμάτη απο παραδείγματα μικροσυμφερόντων και ηλιθίων που καταστρέφουν τη χώρα μας
Διαβάζω παρακάτω και διαπιστώνω οτι οι διακοπές σας πήγαν καλύτερα απ' ότι τα προγραμμάτιζες..... Χαίρομαι γι' αυτό.
Όσο πιο μακρυά μπορεί κανείς να τρέξει, τόσο καλύτερα.
Εσύ τουλάχιστον, Χουανίτα, έτρεξες μακριά! Εύχομαι να περνάς καλά και να γεύεσαι όσα όμορφα ανακαλύπτεις εκεί στην πολύ ενδιαφερουσα περιοχή.
Εδώ καιγόμαστε...
Φιλάκια!
Darth, τα βλέπεις; Αναποτελεσματικότατοι ακόμα και στους εμπρησμούς.
Νάσο, έχοντας περάσει τα πρώτα 30 καλοκαίρια της ζωής μου κάπου στην Ανατολική Αττική, οι φωτιές ήταν κάθε καλοκαίρι το απαραίτητο background κάπου λίγο μακρύτερα. Όταν κάηκαν σχεδόν τα πάντα γύρω στο 1998-99, πίστεψα ότι θα άλλαζε η κατάσταση. Και μετά ξύπνησα, μαζί με τους υπόλοιπους, με τα ρουθούνια κλεισμένα από την κάπνα.
Στράτο μου σε χαιρετώ από την μαγευτική Γρανάδα. Όταν έφευγες από την Βενεζουέλα, περίμενες ότι θα ήταν έτσι τα πράγματα στην Ελλάδα;
Οπωσδήποτε ΟΧΙ, Χουανιτα!!!
Πλήρης απογοήτευση... όμως είναι πλέον αργά. Δυστυχώς! Κι όχι μόνο για τούτα αλλά και για άλλα που ελπίζω να τα πούμε από κοντά.
Να περνάς καλά!
Φιλάκια!
Post a Comment