Wednesday, August 26, 2009

Νοστιμιές στην ευρύτερη περιοχή της Γρανάδα

Παγωμένος cortado (εσπρέσσο με λίγο γάλα) στους Valencianos της Úbeda. Εκεί και το πιο πετυχημένο παγωτό με γεύση turrón, που εξαφανίστηκε πριν προλάβει να αποθανατιστεί για εύλογους λόγους.


Τα καλύτερα τσούρος με σοκολάτα κατά την 1 το πρωί στη Γρανάδα για ανασύνταξη δυνάμεων, στο café-bar Fútbol στην Plaza de Mariana Pineda, δυο βήματα από την Puerta Real.


Οι εορτασμοί προς τιμήν της πολιούχου της Baeza κρατούν 3 μέρες, ξεκινώντας στις 14 Αυγούστου. Μουσική, φαγητό (σε μεγάλες ποσότητες και εξαιρετική ποιότητα, νοστιμότατο κατσικάκι), παρέλαση με άλογα και άμαξες, χορός και διασκέδαση από το μεσημέρι -με 38 βαθμούς Κελσίου!- ως νωρίς τα ξημερώματα. Μέχρι τελικής πτώσης, σε δύο διαφορετικά σημεία της πόλης.




Μεζεδάκια "τουριστικά" στο ιστορικό κέντρο της Κόρδοβα. Τοπική σπεσιαλιτέ οι τηγανιτές μελιτζάνες κομμένες σε λωρίδες και περιχυμένες με μέλι, συνταγή που έρχεται από την εποχή των Μαυριτανών στην Ανδαλουσία.




Στο Albayzín μπορεί κανείς να βρει "κρυμμένα" στα στενά εστιατόρια με βεράντες και κήπους που δεν θα μπορούσε να το φανταστεί βλέποντάς τα απέξω, καθώς είναι χτισμένα στην πλαγιά του βουνού σε διαφορετικά επίπεδα. Ο πελάτης για να μπει πρέπει να χτυπήσει το κουδούνι και να συνεννοηθεί με τους υπευθύνους, που ανοίγουν αναλόγως με το αν έχει ήδη γίνει κράτηση ή αν έχουν κάποιο ακόμα κάποιο τραπέζι ελεύθερο. Αυτή η διαδικασία αρχικά φαίνεται παράξενη και εκνευρίζει, όταν όμως μπαίνει κανείς στο χώρο και βλέπει τις σκάλες που θα έπρεπε να ανεβοκατεβαίνουν για να ανοίξουν, αντιλαμβάνεται τουλάχιστον τον βασικό λόγο αυτού του τρόπου "τσεκαρίσματος". Με ακριβό για τα δεδομένα της περιοχής τιμοκατάλογο (για ένα πλήρες δείπνο ένα ζευγάρι χρειάζεται γύρω στα 90-130€), το φαγητό είναι συνήθως προσεγμένο και νόστιμο, η εξυπηρέτηση (εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων που λόγω αρκετών τραπεζιών και λίγων και ανεκπαίδευτων σερβιτόρων μπορεί να χρειαστούν ως και 3 ώρες για να σερβιριστεί ένα τραπέζι!) φιλική και ταυτόχρονα ιδιαίτερα επαγγελματική. Όσο για την θέα... κόβει την ανάσα. Απλά υπέροχη. Σαν να δειπνεί κανείς με θέα στην Ακρόπολη, γι αυτό και οι υψηλές τιμές. Ιδανικό μέρος για ένα ρομαντικό δείπνο με αρκετή δροσιά, σε μια περιοχή που συνήθως "ψήνεται" τον Ιούλιο και τον Αύγουστο.






Καταπληκτική η θέα και εξαιρετική η εξυπηρέτηση στο εστιατόριο Las Tomasas. Οι φωτογραφίες μιλούν από μόνες τους...











7 comments:

Unknown said...

Ώχ!
Ένα φίδι βούτηξε στη σοκολάτα σου!!!

(Δε μας φωτογραφίζεις κι ένα κοτσινίγιας τώρα που πεινάσαμε;)

Juanita La Quejica said...

Δεν μπορείς να φανταστείς τί εθισμό δημιουργεί το άτιμο το "φιδάκι"!!! ΑΧΧΧ!!!

Κοτσινίγιος τρώνε πιο πάνω, στην Castilla y León κυρίως. Στο νότο τους βλέπω πιο πολύ επικεντρωμένους σε αλλαντικά και κατσικάκι, όσον αφορά στα κρεατικά.

μαριάννα said...

Υπέροχη κουζίνα, φοβερό το ρεσταουράντε και η θέα του. Αλλά εκείνο που με έκανε σκύλο του Παβλόφ, ήταν τα τσούρος. Είσαι λίγο σαδίστρια! :) Η φωτό με τα τσούρος χωμένα στη σοκολάτα είναι σαδιστική τελείως. :)))))))))))
Καλημέρα!!!

Juanita La Quejica said...

Χαχα! Με τσάκωσες! Καλημέρα!

claire said...

Λιγώθηκα!!!Δοκίμασα απ όλα ,αδύνατον να αντισταθώ!!! Καλή χώνεψη και εις άλλα με υγεια....

Gianni said...

Βρε συ θα με κάνεις να μετακομίσω!
Άντε να επιστρέψεις να μην σκέφτομαι τουλάχιστον να έρθω εκεί τώρα που υπάρχει το σπίτι...

Juanita La Quejica said...

Claire, αδύνατον δε λες τίποτα! Να δούμε τί θα πει η ζυγαριά μας όταν επιστρέψω...

Γιάννη μου, θα τα πούμε και θα τα πιούμε από κοντά (αν καταφέρω να βρω τον δύσκολο δρόμο της επιστροφής).