Μαύρη περιστέρα

Κουράστηκα πια να κλαίω και να μην ξημερώνει
Δεν ξέρω πια αν πρέπει να σε καταριέμαι ή να προσευχηθώ για σένα
Φοβάμαι να σε ψάξω και να σε βρω
Όπου με διαβεβαιώνουν οι φίλοι μου ότι πας.



Υπάρχουν στιγμές που θα προτιμούσα να γίνω 1000 κομμάτια
Kαι να ξεριζώσω τα νύχια του μαρτυρίου μου
Όμως τα μάτια μου σβήνουν χωρίς να βλέπουν τα δικά σου
Και η αγάπη μου με το ξημέρωμα σε περιμένει και πάλι.



Πήρες μόνη σου τους δρόμους για να το κάψεις
Μαύρη περιστέρα, μαύρη περιστέρα, πού να γυρνάς;
Σταμάτα να παίζεις με την τιμή μου σουρτούκω
Αφού τα χάδια σου πρέπει να είναι δικά μου και κανενός άλλου!



Αν και σ'αγαπώ με τρέλλα, μην γυρίσεις
Μαύρη περιστέρα είσαι τα κάγκελα της φυλακής μου
Θέλω να είμαι ελεύθερος, να ζήσω την ζωή μου με όποιον εγώ γουστάρω .
Θεέ μου δώσε μου δύναμη, γιατί πεθαίνω  να πάω να την ψάξω.

Πήρες μόνη σου τους δρόμους για να το κάψεις...