Δεν γνωρίζω αν η λαϊκή κουλτούρα του Μεξικού, θεωρεί αναπόσπαστο κομμάτι στην μουσική της έκφραση τον λυγμό και τον θρήνο...
Υποθέτω ότι στον δυτικό κόσμο των σπουδασμένων μουσικών μία τέτοιου είδους ερμηνεία δεν θεωρείται "σωστή" και επαγγελματική, αλλά ελαφρώς γραφική στην υπερβολή της.
Όμως, ο "απλός" άνθρωπος, έλκεται από και αγαπά τα "Απλά Πράγματα".
Η Chavela Vargas δεν γεννήθηκε στο Μεξικό, αλλά αποφάσισε να το "υιοθετήσει" σαν Πατρίδα, χαρίζοντάς του απλόχερα ένα από τα πιο πολύτιμα σημεία αναφοράς για την λαϊκή κουλτούρα της χώρας, σε παγκόσμιο επίπεδο.
Πώς μπορεί να μείνει κανείς ανεπηρέαστος από μια τέτοια μετρημένα σπαρακτική ερμηνεία σαν αυτή της Chavela στα 87 της χρόνια, λίγο πριν το ταξίδι για το más allá;
Ακούμε τα "Απλά Πράγματα" (Las Simples Cosas) και αφήνουμε τον εαυτό μας ακόμα και να δακρύσει, σιγοτραγουδώντας: "Όλοι επιστρέφουμε πάντα στα παλιά μέρη όπου αγαπήσαμε τη ζωή".
No comments:
Post a Comment